ในสแกนเนอร์ลายนิ้วมือการจดจำลายนิ้วมือจัดการการบิดเบือนภาพลายนิ้วมือ

ลูกค้าที่คุ้นเคยกับสแกนเนอร์ลายนิ้วมือรู้ว่าโหมดการจับคู่โหนดในการควบคุมการเข้าถึงลายนิ้วมือเป็นวิธีการทั่วไปในการจับคู่ลายนิ้วมือ นอกจากนี้ยังสามารถกล่าวได้ว่าโหมดการจับคู่ที่อิงกับโหนดเป็นวิธีการหลักในการจับคู่ลายนิ้วมือ

มีวิธีการจับคู่โหนดที่มีอยู่ ผ่านกลยุทธ์บางอย่างโหนดจะถูกเลือกจากลายนิ้วมือแม่พิมพ์และลายนิ้วมืออินพุตเป็นคู่โหนดอ้างอิง เมื่อทำการจับคู่โหนดให้จัดเรียงโหนดอ้างอิงก่อนแล้วประเมินระดับการจับคู่ของโหนดอื่น ๆ วิธีนี้สามารถตรวจสอบให้แน่ใจว่าระดับการจัดตำแหน่งของพื้นที่ใกล้เคียงกับโหนดอ้างอิงจะดีกว่าในขณะที่ระดับการจัดตำแหน่งของพื้นที่ที่อยู่ไกลจากโหนดอ้างอิงจะค่อนข้างแย่คุณสามารถศึกษาวิธีการจับคู่ตามโหนดอ้างอิงหลายคู่ . โหนดอ้างอิงหลายคู่มีการกระจายในแต่ละพื้นที่ของลายนิ้วมือ หลังจากจัดเรียงโหนดอ้างอิงหลายคู่แล้วระดับการจัดตำแหน่งของแต่ละพื้นที่ของลายนิ้วมือทั้งสองจะค่อนข้างสมดุล ความแตกต่างของตำแหน่งและทิศทางความแตกต่างของคู่โหนดที่ตรงกันแต่ละคู่จะค่อนข้างสม่ำเสมอ ด้วยวิธีนี้ในวิธีการตามการจัดตำแหน่งจุดอ้างอิงเดียวคู่โหนดที่ไม่ได้กลายเป็นคู่ของโหนดที่ตรงกันเนื่องจากความแตกต่างของตำแหน่งหรือความแตกต่างของทิศทางมีขนาดใหญ่เกินไป ภายใต้วิธีการมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นคู่ของโหนดที่ตรงกันเนื่องจากการลดความแตกต่างของตำแหน่งและความแตกต่างของทิศทาง ปัญหาที่จะศึกษาในวิธีนี้คือวิธีเลือกโหนดอ้างอิงหลายโหนดและวิธีการจัดตำแหน่งโหนดอ้างอิงหลายโหนด

สำหรับปัญหาการบิดเบือนลายนิ้วมือวิธีการที่มีอยู่ส่วนใหญ่จะสร้างแบบจำลองการบิดเบือนลายนิ้วมือจากนั้นจัดตำแหน่งลายนิ้วมือสองแบบตามโมเดลการบิดเบือนหรือใช้หน้าต่างข้อ จำกัด ระหว่างการจับคู่โหนด เราเสนอให้ใช้ระบบพิกัดโค้งเพื่อสกัดการบิดเบือนระหว่างสองโหนด ความสัมพันธ์ที่ไม่แปรเปลี่ยนเนื่องจากการบิดเบือนของลายนิ้วมือส่วนใหญ่จะเปลี่ยนความโค้งและระยะห่างของเส้นในขณะที่ความยาวของเส้นจะค่อนข้างเสถียรและจำนวนเส้นระหว่างสองโหนดจะไม่เปลี่ยนแปลง เราใช้ความยาวและจำนวนเส้นเป็นพิกัดโค้ง ในระหว่างการจับคู่ลายนิ้วมือค่าพิกัดเส้นโค้งเหล่านี้จะถูกจับคู่