เครื่องสแกนลายนิ้วมือประกอบด้วยอะไรบ้าง?

ระบบเครื่องสแกนลายนิ้วมือประกอบด้วยจอภาพอัจฉริยะและล็อคอิเล็กทรอนิกส์ ทั้งสองวางอยู่ในสถานที่ต่าง ๆ มอนิเตอร์อัจฉริยะจัดหาพลังงานที่ต้องการโดยล็อคอิเล็กทรอนิกส์และได้รับข้อมูลการเตือนภัยและข้อมูลสถานะที่ส่งโดยมัน Line Multiplexing Technology ใช้ที่นี่เพื่อแบ่งปันสายเคเบิลสองคอร์สำหรับแหล่งจ่ายไฟและการส่งข้อมูลซึ่งจะเป็นการปรับปรุงความน่าเชื่อถือและความปลอดภัยของระบบ

บล็อกไดอะแกรมขององค์ประกอบของจอภาพอัจฉริยะซึ่งประกอบด้วยไมโครคอมพิวเตอร์ชิปเดี่ยว, นาฬิกา, แป้นพิมพ์, จอแสดงผล LCD, หน่วยความจำ, demodulator, สายมัลติเพล็กซ์และการตรวจสอบ, การแปลง A/D, เสียงกริ่งและเสียงอึกทึก หน่วยอื่น ๆ ส่วนใหญ่ทำหน้าที่การสื่อสารด้วยล็อคอิเล็กทรอนิกส์การวิเคราะห์อัจฉริยะและการตรวจสอบความปลอดภัยของสายการสื่อสาร
มอนิเตอร์อัจฉริยะอยู่ในสถานะรับเสมอโดยรับข้อมูลการเตือนและข้อมูลสถานะที่ส่งโดยเครื่องสแกนลายนิ้วมือในรูปแบบคงที่ สำหรับข้อมูลการเตือนภัยสัญญาณเตือนที่ได้ยินและภาพจะออกทันทีผ่านหน้าจอ LCD และออด; สำหรับข้อมูลสถานะจะถูกเก็บไว้ในหน่วยความจำและเปรียบเทียบกับสถานะทางประวัติศาสตร์ของล็อคอิเล็กทรอนิกส์ก่อนเวลานี้เพื่อให้ได้แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงทำนายการเปลี่ยนแปลงของรัฐในอนาคตและให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับบุคลากรที่ปฏิบัติงานผ่าน LCD แสดงสำหรับการตัดสินใจ ในขณะที่จอภาพอัจฉริยะสร้างการสื่อสารกับล็อคอิเล็กทรอนิกส์มันจะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของกระแสไฟฟ้ากระแสที่ไหลผ่านสายการสื่อสารแบบเรียลไทม์ผ่านตัวแปลง A/D ช่วยป้องกันความเสียหายที่เกิดจากปัจจัยมนุษย์อย่างมีประสิทธิภาพ เส้น.
เมื่อเปรียบเทียบกับล็อคประตูแบบดั้งเดิมเครื่องสแกนลายนิ้วมือสามารถจัดการกับปัญหาข้างต้นได้อย่างง่ายดาย ด้วยการพัฒนาของตลาดผลิตภัณฑ์อัจฉริยะได้เปลี่ยนเครื่องมือแบบดั้งเดิมอย่างกว้างขวาง ก่อนอื่นล็อคประตูปลอดภัยที่จะเปิด ล็อคเชิงกลจำเป็นต้องใช้คีย์เพื่อเปิดประตูดังนั้นส่วนที่เปิดไว้ในรูกุญแจจะต้องถูกเปิดเผยซึ่งเปิดโอกาสให้โจรได้รับประโยชน์จากมัน ซึ่งแตกต่างจากล็อคเชิงกลสแกนเนอร์ลายนิ้วมือจำเป็นต้องใช้ลายนิ้วมือหรือรหัสผ่านเพื่อเปิดประตู ส่วนสะสมของมันอยู่นอกประตูและส่วนควบคุมส่วนกลางอยู่ข้างในดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความเสียหายที่เป็นอันตรายจากโจร
ประการที่สองการตรวจสอบลายนิ้วมือไม่สามารถจำลองได้ เครื่องสแกนลายนิ้วมือใช้เทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์ซึ่งใช้ลักษณะทางสรีรวิทยาหรือพฤติกรรมบางอย่างของร่างกายมนุษย์เพื่อระบุตัวตน มันมีลักษณะของการไม่สามารถถูกแทนที่ไม่ได้และไม่เหมือนใคร เนื่องจากเทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์จำเป็นต้องรู้สึกถึงลักษณะทางสรีรวิทยาที่หลากหลายเช่นอุณหภูมินิ้ว, พื้นผิว, การไหลเวียนของเลือด, ฯลฯ เทคโนโลยีการจำลองแบบลายนิ้วมือสามารถประสบความสำเร็จในภาพยนตร์และไม่สามารถทำได้ในสังคมจริง